domingo, 14 de agosto de 2011

Sentimentos sepultados...

Son a chave que encerra
todos os teus segredos.
Son a sombra aferrada
ó noso turbio espello.

Levou o vento as cinzas
de tantos soños rotos...
Levou o vento en voz baixa
todos os meus recordos...

Gabeando no silencio
escoito os teus suspiros
e, afogándoos no océano
esbarato a miña dor...

O amor ficou estantío,
ao meu corazón crebou;
e os sentimentos, demoídos
gardeinos baixo chave nun caixón.

Caixón de néboa e de lembranzas
soterradas no pasado.
Caixón de dor e amargura
que no presente quedou sepultado.

domingo, 7 de agosto de 2011

Love with a split personality...

Vexo o reflexo do teu sorriso
como aloumiñando as miñas bágoas...
Ignorazas forzas rexen os destinos
desas sombras de esperanzas desnortadas.

Un simple covarde con nome de valente,
que se emerxe de soidade entre a xente,
que entre a xélida tristeza, ardendo continúa;
disipando do recordo toda mágoa e amargura...

Le brouillard invisible...

Le temps a cassé l'histoire
aù le monde entier était hereuse.
Le temps a transformé nos vies au noir
et je sais que ce ne sera jamais égal.

Les fleurs du mal ont enchanté
le chemin, que sera vide par toujours
et chaque seconde que je vivre
je sens qui est le dernier...

Le brouillard a transporté
nous meilleurs blaissers
et les sourires plus sincères
qu'on n'est pas resté ici...

Le vent nous portera au sommeil
et nous verrons nous blessures
brûlent dans l'éternité.